Nowa książka Dariusza Dziurzyńskiego – poety, tłumacza i badacza literatury, na co dzień nauczyciela akademickiego Wydziału Polonistyki UW – jest zbiorem 51 wierszy przedstawiających w rozmaitej i polifonicznej formie miejsce klasycznych wartości we współczesnym świecie. Jak wierzyć w Boga, którego się gubi niczym starą pocztówkę lub guzik od mankietu? Jak ufać miłości, jeśli zmienia ona swoją tożsamość, przeskakując od ideału do przesytu? Jak pogodzić kult nowości (i młodości) z zaufaniem do przeszłości i potrzebą tradycji? Co jest prawdą, a co iluzją w czasach, które zacierają granice między Bytem a Tekstem? Tytułowe epitafia to metafora tęsknoty za utraconym ładem aksjologicznym, który zastąpiła fascynująca, nieuchronna, lecz i niepokojąca wielość możliwości. Druga część tytułu odsyła do debiutu książkowego poety – tomiku Epitafia z 2001 r. – którego obecna publikacja jest zmienionym i wariantowym opracowaniem. Utwory z nowego zbioru kontynuują i rozwijają charakterystyczne cechy poetyki autora: dyscyplinę intelektualną wiersza, muzyczność frazy, skłonność do (auto)ironii, żartu i paradoksu, pozostając jednocześnie otwarte na głęboki liryzm, intymność i epifanie sensu. Krytyka, jak dotąd, nie znalazła dostatecznie pojemnej formuły na określenie natury tej poezji, zbyt różnorodnej i samosprzecznej, by podlegać jednoznacznym klasyfikacjom. Wydaje się, że najbardziej pasuje do niej obraz tygla twórczego, swoistego zmieszania sensów, perspektyw, stylów i gatunków, a sam poeta, będąc kimś w rodzaju estetycznego metysa, wypatruje na horyzoncie słów upragnionej (utopijnej?) jedności. 

Wiersze z niniejszego zbioru były publikowane na łamach prasy literackiej, m.in: „Twórczości”, „Odry”, „Tygla Kultury”, „Toposu”, „Frazy” i „Arterii”.

                                                                                                          Magdalena Koperska

                                                                                                     Wydawnictwo ANAGRAM

Książka ukazała się pod patronatem "Zeszytów Poetyckich".

Polecamy wiersze poety na naszych stronach.

DARIUSZ DZIURZYŃSKI – poeta i wykładowca. Autor trzech tomików wierszy (Epitafia, 2001; Metrum, 2005; Symultana, 2010) i książki translatorskiej Boris Vian, W hołdzie płetwom. Wybór wierszy (2011) we współpracy z Alicją Ślusarską. Jego wiersze znalazły się w antologiach: Poezja polska po przełomie – Pokolenie ’89. Polnische Poesie nach der Wende – Generation ’89, Hamburg - Warszawa 2008 oraz Free Over Blood. New Polish Poets Series, OFF_Press/ZP London 2011. Redaktor „Zeszytów Poetyckich” i „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego”. Wiersze, recenzje i eseje publikował na łamach m.in.: „Twórczości”, „Odry”, „Portretu”, „Nowej Okolicy Poetów”, „Frazy”, „Toposu”, „Kwartalnika Artystycznego”, „Red.a” i prasy internetowej. Tłumaczony na francuski, angielski, niemiecki i hiszpański. Pracuje na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie wykłada edytorstwo, przekładoznawstwo i historię literatury; doktor literaturoznawstwa.