Pamięć zmienna, niestała, chroma, pogubiona, skorodowana przez czas. A skoro tak, to samoistnie narzuca się przy okazji wielkie pytanie o prawdę – prawdę pamięci. Kim byliśmy wtedy? Jaki był świat, z którego poczęło się nasze istnienie? Jak opisać to, co minione, skoro nie pamięta się już tamtego języka?

Tomik Patryka Nadolnego otwierają motta, które w swoim zakresie temporalnym zdradzają rozległy horyzont zainteresowań autora. Książkę poetycką rozpoczynają sentencje autora starożytnego i współczesnego. Czuć przestrzeń. Co może łączyć mowę śladu sarny z pojęciem przeciwstawnym brzydocie?